Laatste deel van onze Schotlandreis, via de Noordzeekust terug naar Newcastle.

Woensdag 10 augustus Edinburgh naar Innerleithen 62 km

Rob leidt ons nu zonder een extra km om het centrum van Edinburgh heen. We zagen gisteren al dat het anders veel busverkeer en klimwerk op zou leveren. Nu het eerste stuk zoveel mogelijk langs de kust gereden met een waterig maar koud zonnetje. Na een rustdag is het fijn om weer te fietsen, onze spieren worden stijf van het lopen en slenteren door de stad. Het blijft toch wennen om op de stoep te mogen/moeten/willen fietsen. Het valt wel op dat fietsen hier toch ook steeds meer wordt gedaan. Rob zegt dat het oa kan komen door de olympisch spelen, die in Londen plaats hebben gevonden. We proberen ook de huidige OS te volgen. Valt alleen niet mee, we zien meer Engelse dan NL'se atleten op het scherm. De Nederlanders vallen toch wel tegen, gelukkig wel een paar fietsmedailles. Maar met van Avermaet en Cancellara kunnen we wel leven, beide mooie, karaktervolle wielrenners. Vandaag hebben we zelf twee keer tot 400 mt geklommen (hadden mooi uitzicht op Edinburgh moeten hebben, maar door de mist/regen niets gezien) dan heb ik nog niet over de vele korte en venijnige klimmetjes, maar wel in een prachtig landschap met weinig huizen/bewoners. We komen twee keer een skateboarder tegen, die de met een waanzinnige snelheid de heuvel af gaat. Met, blijkt later, daarachter een mini waar zijn moeder in zit die hem daarna weer naar boven brengt. Nadat wij boven zijn en een jas tegen de miezer aantrekken bleken ze op zoek te zijn naar ons om een kort gesprekje aan te knopen. Overigens hier op de weg de meest doodgereden dieren gezien. Ze rijden hier erg hard. We fietsen nu op route 1, de Noordzee route. Vandaag en morgen meer in het binnenland, later deze week langs de kust. Het hotel is weer apart, bij aankomst zaten aan de bar twee beschonken klanten en geen barman/hoteleigenaar te vinden. Die was even naar de bakker. Van de grommende hond moesten we ons niets aantrekken, zo laat hij zijn goede humeur zien. De kamer is weinig inspirerend maar de kacheltjes doen bij ons goede zaken om alles weer een beetje vochtvrij te krijgen. In het dorpje Innerleithen is, zoals In vele dorpjes niet veel te beleven. Onze kamer zit boven/naast de pub. Hopelijk hebben we vanavond daar geen overlast van. De fietsen staan achter de pub. Verwacht niet dat een dronken gast daarmee aan haal gaat.Het hoort dit allemaal bij de charme van het land, voor ons liever dit dan een all-inclusieve hotel in een toeristengebied. Dit is puur, en wij zijn te gast. Niks geen show of ongemeende praatjes, wel hartelijk en behulpzaam.

Donderdag 11 augustus Innerleithen naar Kelso 55 km

Het moet niet gekker worden. Zit vanmorgen aan het ontbijt een Franse toerist in zijn geruite pyjama aan tafel.... Ok, wij zien er ook niet elegant uit in onze fietsbroeken, maar dit is een raar gezicht. Zijn vriendin was overigens wel gewoon aangekleed. Omdat het niet zo'n lange tocht wordt, lopen we een beetje te treuzelen en moed te verzamelen om weer in de regen te gaan fietsen. Door ons getreuzel is de bui inmiddels overgewaaid eer wij naar buiten gaan. We rijden langs riviertjes waarvan het water woester en en hoger staat dan normaal. Doordat we tijd hebben en het op de route ligt gaan we naar Melrose Abbey. We hebben beide een audioset genomen, zodat we de tijd nemen om goed te kijken wat de geschiedenis met dit gebouw heeft gedaan. Er heeft een strenge zwijgende orde van broeders gewoond, naast stilte was ook het afdwalen van de ogen "not done". Zoals in alle Schotse verhalen speelt Robert the Bruce, king of the Scot's weer een belangrijke rol. Zijn hart zou hier begraven liggen. Doordat de Abdij een ruïne is, kunnen we goed zien hoe de verschillende delen aan elkaar gezet zijn. Door de eeuwen heen is er veel ver-her-her-verbouwd. Toen de orde rijker werd, werden de strenge regels enigszins losgelaten en kwam er ruimte voor versieringen. We luisteren niet alles af, ik onthoud er ook meestal weinig van, en vervolgen onze weg met in onze achterhoofd een klim, die we moeten gaan bedwingen. Bovenop is weer een schitterend uitzicht, nu zonder mist wel met miezer. Het wemelt trouwens overal van de kastelen, landhuizen, kerken, ruïnes etc, die over het algemeen te bezichtigen zijn. Daar kun je echt dagen mee vullen. Onze overnachting is in een sjiekere omgeving, geboekt via Booking. Rob had iets gelezen over het lekkere eten. We zijn erg benieuwd. Bij de receptie vallen wij natuurlijk erg uit de toon. We stinken als bunzingen en we zien door regenbuien en daardoor modderige wegen uit of we door de plassen hebben liggen rollebollen. Bij de vraag naar ons nummerbord moet ze toch ook wel gezien hebben dat je hopelijk nooit zo uit een auto stapt. Uit ons raam zien we Kelso Castle. Al hebben we die overgeslagen om te bekijken. Het blijft imposant om te zien, zelfs vanuit een zolderraam. Het eten is inderdaad geweldig. Alles bereid met streekproducten, Esther kiest gezond oa eendeborstfilet en roept WOW!! als mijn "Lamb shank" wordt geserveerd. Het is inderdaad een vorstelijk stuk vlees. Esther neemt na, kiwi met appel en grapefruit. Heeft direct spijt al ze mijn ijs met frambozen en bosvruchten op mascarpone ziet staan. Ik heb een deel van het lamsvlees en mijn dessert afgestaan, het gezicht van Esther sprak boekdelen. (En we moeten nog even samen door.)

Vrijdag 12 augustus Kelso naar Belford 77 km

Het blijft grappig om tussen de luxe auto's, die voor het landhuis geparkeerd staan weg te fietsen met maar twee achtertassen waar alles in zit wat we nodig hebben (zelfs zwemkleding bij ons, die hadden we met alle regen op de fiets aan kunnen doen). Helaas waren we te laat gisterenmiddag aangekomen om wat van het stadje te zien. De storm is weer aanwezig waardoor we soms wind mee hebben, maar ook tegen. Tegen het middaguur staan we in dubio om vroeg bij ons B&B aan te komen of even (15 km omrijden) naar Holy Island te gaan. We blijken het getijde mee te hebben waardoor we het eilandje op kunnen. Nog gekeken of we daar zelfs konden overnachten, maar ik vond het zo'n gedoe om rekening te houden met het getijde. Het is gezellig, wel zeer toeristisch. Lekker geluncht, om een kasteel/fort gelopen en ruïne van Abdij binnen gegaan. De terugrit was vol tegen de wind in. Mijn knieën protesteren hevig. Door de zee smalle weg moet ik op mijn tanden bijten en doorploeteren om niet een al te grote file achter mij te laten ontstaan. Rob heeft meer kracht om sneller op het vaste land aan te komen. Door dit omrijden staan we pas aan het eind van de middag voor de deur van onze B&B. Ook hier weer aardige behulpzame mensen. Ik zou door de storm graag een wasje op willen hangen buiten, zodat het snel droogt. De eigenares vind denk ik mijn afgetobde gezichtsuitdrukking zo zielig dat ik de wasmachine en droger, wanneer het buiten nog niet is drooggewapperd, mag gebruiken. Na een goede nachtrust en heerlijk ontbijt gaan we de ochtend op pad voor onze laatste/lange etappe richting de boot van Newcastle.

Zaterdag 13 augustus Belford naar Choppington 95 km

Na een ritje van 10 km komen we langs bij Bambergh Castle en besluiten dit te gaan bezichtigen. Geen spijt van,het is wel een bliksem bezoek geworden, aangezien we nog de nodige km'ers moeten rijden en geslenter niet meewerkt om weer op de fiets te klimmen. We merken dat de omgeving niet meer zo heuvelachtig is. Door een omleiding worden we gedwongen extra km'ers te maken en verder uit te zoeken hoe we weer op onze route komen. Mijn knieën zijn nog niet hersteld van de rit van gisteren, waardoor ik Rob steeds meer uit het oog verlies. De wind steekt steeds meer op, al is het zonnetje (met soms een wolkje en klein miezerbuitje) de gehele dag eindelijk een keer van de partij. Bij Lynemouth maken we veel extra km-ers om de rivier en de snelweg langs te komen en blijkt het hotel aan het andere eind van Choppington te zitten, aan het einde van een afdaling van 10%. Leuk morgenochtend. We komen laat aan bij onze laatste overnachting, zodat we direct moeten dineren (na een douche). Terwijl ik dit schrijf, worden we bijna van onze kamer/bed afgeblazen door een zanger, die het café beneden ons op stelten zet..... Hopelijk duurt dit "feest" tot 23.00 uur (sluitingstijd), aangezien oordopjes echt niet werkt.

Zondag 14 augustus Choppington naar Newcastle / boot 35 km

Het "feestje" gisterenavond was om 23.00 uur afgelopen dus daarna rustige nacht gehad. Na ons ontbijt op weg naar de boot. Het is fris dus regenjas aangetrokken. We doen onderweg nog de laatste boodschappen voor avondeten en ontbijt volgende morgen. Nadat we vorig jaar bij onze coast-to-coast Yorkshire district hadden gegeten was dat eens maar nooit meer. Ik ben snel tevreden wat er op mijn bord ligt, maar dit was echt niet smakelijk. We lunchen in een zaakje in de buurt van de boot. Het is niet de meest idyllische / inspirerende omgeving, meer gaarkeuken met gasten uit de onderste sociale omgeving, maar we wilde een keer een English Sunday roost lunch proberen. Tjonge, we kregen twee borden vol met aardappelpuree en vers gekookte (niet doorgekookte) groente en rundvlees waar ik een paar dagen op zou kunnen fietsen. Samen met koffie en thee voor onder de 10 pond. Daar kun je zelf niet voor koken. Alleen is het wel een beetje te veel. Dat zie je dan ook aan de vaste gasten. We mochten als eerste de boot op. Wat meestal inhoud dat je als laatste er af gaat. Wij zijn niet uit onze hut gekomen. Hebben lekker gelezen en geslapen om uitgerust de volgende morgen aan te komen in IJmuiden. Het zal weer wennen zijn om aan de rechterkant te fietsen....

Onze reis naar Schotland was weer een hele ervaring, met geweldige landschappen, aardige mensen en idyllische plaatsjes. Het is een pittige fietstocht geworden met veel klimmetjes en steile afdalingen. De route voerde ons veelal over rustige wegen, op de provinciale wegen hebben fietsers ivm het drukke verkeer weinig te zoeken.

Het weer in Schotland is onvoorspelbaar, we hebben veel buitjes gehad en de regenjas zat altijd boven in de tas. Toch zijn onze fietsschoenen maar twee keer doornat geweest, verder hebben we vaak tegen de wind in moeten ploeteren.

Tijdens de 1300 km lange fietstocht hebben we 1 lekke band gehad en verder her en der wat kraakjes die we met een beetje olie konden oplossen. Bij thuiskomst hebben onze knieën even rust nodig, dat weerhoud ons er niet van om dinsdagochtend direct een Spinningles te volgen.