Vrijdag 5 augustus Oban rustdag

Vreemd om niet met je fietskleding een keer aan het ontbijt te zitten en je niet vol te hoeven proppen om daar ca 60 km "op te kunnen fietsen". Ik ga op pad om treinkaartjes richting Glasgow (waar we niet naar toe gaan, te drukke stad en geen leuke/betaalbare overnachting in het weekend kunnen vinden) te kopen om daarna rondje stadje te doen. Ik heb namelijk op het laatst mijn fleece geruild voor een hemdje (optimist die ik ben en scheelde gewicht). Heb nu te weinig warme kleding bij mij. Nadat ik daarvoor ben geslaagd, trakteer ik mijzelf op een warme Belgische wafel met witte chocoladesaus. Had het winkeltje gisteren bij binnenkomst uiteraard al gespot. Rob gaat op de fiets in de buurt een ruïne van een kasteel bekijken. We spreken af om daarna samen te lunchen. Op de pier ontdekken we een stalletje waar ze oa een bak voor 2 pp met verse mosselen, kreeft, garnalen, langoustines etc verkopen. Doordat we niet aan de enige lange tafel kunnen zitten/staan, zo druk is het, gaan we op een betonnen rand zitten van het haventje. Je moet wel goed oppassen voor de kokmeeuwen, die het eten van je willen wegstelen. Ze scheren langs je hoofd of landen naast je, wat dus een klapwiekend (maar heerlijk) eetfestijn wordt. Whiskey tour slaan we over voor sommige vast onbegrijpelijk. Ik lust geen alcohol en Rob is er niet echt weg van. Het vinden van overnachtingen is nog nooit zo lastig geweest. We moeten onze reisplannen soms wel 5x wijzigen, omdat de enkele voor ons aan te rijden hotels/B&B al dagen van te voren zijn volgeboekt. Zo gaat het spontane fietsrondje er wel vanaf en hebben we nu te veel dagen over. We besluiten rond Edinburgh een extra rondje te doen en die stad, indien er overnachtingsmogelijkheden zijn wel te bezoeken. Daarna langs oostkust de Noordzee route oppikken op weg naar de boot bij Newcastle.

Zaterdag 6 augustus Oban naar Callander 48km (trein, boot en fiets)

Een treinreis in England gaat er anders aan toe dan bij ons werkforensen, nu was ik een van de toeristen. Heb mij uiteraard niet zenuwachtig gemaakt en ook niet verwacht dat iemand ons helpt. Hier hang je je fiets, zonder tassen, aan de achterband op aan het plafond. Je moet wel van te voren een plaats hiervoor reserveren. Je kunt ook een vaste stoel reserveren. De trein volgt de Loch's, mooi uitzicht en veel groen onderweg. Op de plaats waar wij uitstapte ging tevens een oudere heer uit onze coupe eruit. Hij was onderweg niet lekker geworden. Er stond een ambulance voor hem klaar. Na 3 km fietsen zijn we op een veer gestapt. Hiermee hebben we een deel van de drukke route, die naar Glasgow gaat vermeden. We werden voor het smokkelen wel "gestraft". We volgen de eerste 40 km een mooie autovrije route rond Loch Katarine, komen onderweg nog langs het geboortehuis van Rob Roy. (Staat nu een nieuw huis op die plaats) De laatste 10 km van deze prachtige en rustige tocht eindigde op een drukke weg met een stortbui. Onze B&B is bij een oma op zolder met een douche in de kast. De zeiknatte kleding hangt in een gangkast waar haar rollator staat.... We hebben de afgelopen jaren op veel "vreemde" locaties overnacht. Daar is dit er dus een van. Rob blijkt, na zijn bezoek gisteren aan het ruïne kasteel flink te zijn gestoken op zijn onderbeen na het lopen door het hoge gras. Het lijkt wel of hij de mazelen heeft. We veranderen onze plannen voor de rest van onze vakantie, mede wegens de gezondheidsproblemen van de moeder van Rob. We fietsen nu door richting Edinburgh om vervolgens langs de Noordzee kust weer af te zakken naar Newcastle. Hierdoor zijn we vier dagen eerder thuis.

Zondag 7 augustus Callander naar Falkirk 60 km

Vandaag is het droog doordat er een windkracht 6/7 staat, langs en onder bomen door rijden geeft een angstig gevoel. Tussen Kippen en Fintry komen we groepen fietsers tegen die fietsen voor de strijd tegen Parkinson. En vervelende ziekte waar ook mijn vader aan leed. Gezien de harde wind hebben we extra respect voor alle mensen die meedoen. De eerste 30 km staat de wind schuin op de kop, hierdoor moeten we zelfs werken tijdens afdalingen. De rukwinden maken snel afdalen sowieso te gevaarlijk. Als Nederlanders en geoefende tegenwind fietsers laten we ons natuurlijk niet tegenhouden door een beetje wind en na 30 km passen we onze route aan waardoor we de wind meer in de rug krijgen. Omdat het zondag is, is er weinig verkeer en de nieuwe route loopt langs een mooi meertje. Esther red onderweg een pad, die de weg oversteekt, onze goede daad van de dag.

Aan het einde van het stuwmeer slaat het water over de dam, de wind laat het meer overstromen. Klimmen met meewindkracht 6/7 voelt alsof we een motortje hebben en de volgende 30 km gaat als vanzelf, afdalingen gaan op topsnelheid.

Bij Falkirk bezoeken we de Falkirk wheel, een scheepslift die met een bijzondere constructie boten van het ene in het andere kanaal tilt. Er is wel een attractie van gemaakt, je kunt met een boot de lift ervaren. We nemen er koffie met gebak en slaan het ritje over. Langs het kanaal de karakteristieke smalle boten. Als ik met een beetje bluf tegen Esther zeg; "dat is een typisch Nederlands model boot", blijkt het nog echt waar te zijn ook. Esther denkt nu dat ik een botenkenner ben. Het hotel is 5 km verder, we slapen in een Best Western, die zijn beste tijd heeft gehad. Nooit gedacht dat ik een voorkeur voor B&B's zou krijgen, de mensen doen daar alles om het ons naar de zin te maken. Helaas begint het rond etenstijd te regenen en we willen toch wel even de stad in.

Maandag 8 augustus Falkirk naar Edinburgh 65 km

Start begint al gezellig. Rob is zijn fietssleutel kwijt. Hij hoorde bij het wegzetten in een gangetje van het hotel iets vallen, maar dacht dat hij hem opgeraapt had en aan mij gegeven. Niet dus.... Voor ontbijt met snelle pas naar de stallingsplaats. Gelukkig lag die nog op plaats waar hij was gevallen, pfuh. We hebben veel landelijke routes gefietst, wat zeker door Rob zijn "ingebouwde" gps goed gaat terwijl ik dan twijfelend volg over gras, gravel, bospaden en heuveltjes "in the middle of no where", waardoor we zelfs een bezoek aan een fort aan zeezijde van zeer dichtbij kunnen benaderen. Waar je door de storm (met nog steeds meewind, waar hebben we dat aan verdiend) wel echt uit je jas waaide. Ik durfde niet op de pier, omdat ik met een rukwind vast in de zee was beland. Onderweg uiteraard wel de nodige buien gehad. Ieder kwartier is het weer compleet anders, waardoor we de gehele reis veel onze regenjas aan en uit moeten doen. Ongemerkt aan het eind van de dag 1200 hoogtemeters gemaakt. Dat verklaart waarom de korte route toch nog vermoeiend was. Naar mate we Edinburgh naderen wordt het steeds drukker. Dat komt oa ook door festival maand. Met dank aan de GPS vinden we in Edinburgh onze weg. De GPS gebruiken we om onze tochten op te nemen en niet om te navigeren, maar dat is wel mogelijk in geval van nood. We komen in de B&B waar eigenlijk geen plaats is voor onze fietsen. We durven ze niet buiten te laten staan (wat we sowieso al nooit doen), aangezien de week ervoor de motor van een Duitse toerist is gestolen. Ze kunnen zeker niet op onze minikamer, die er wel netjes en modern uitziet. Oplossing, ze verhuizen van ontbijtzaaltje naar keuken etc. De eigenaar bewaakt ze met zijn leven en sleept ze heen weer van de ene naar de andere plek. Het is inmiddels zo laat geworden dat we na douche en wasje bij de haven gaan eten en morgen Edinburgh stad gaan verkennen.

Dinsdag 9 augustus Edinburgh

Na ontbijt met de bus naar het centrum om eerst het kasteel te gaan bezichtigen. Dat is dan ook het enige wat we doen. Overal knetterdruk waar je ook naar binnen wilt om iets binnen te gaan bezichtigen. Soms dubbeldikke rijen oa bezichtiging kroonjuwelen. Dat heeft zeker te maken met festival. Dit zijn dure entreekaarten geweest, omdat we na 2,5 uur er de brui aan geven (en verschillende keren tot 10 te hebben geteld, omdat voordringen een toeristensport aan het worden is.) We zien in de stad nog enkele straatoptredens. Edinburgh is een mooie stad met in het centrum het gigantische Waverly treinstation. De overkapping geeft het idee van enorme kassen met daar omheen de oude stad. Vreemde standontwikkeling in de jaren 90?Na een forse wandeling komen we bij het National Museum of Modern Art. Entree is gratis en niet zo druk. Ze hebben maar een tentoonstelling van Duitse schilder/performer Joseph Beuys. Helaas niet onze smaak, maar wel grappig om te zien. In de poging om een compleet beeld te geven van de kunstenaar is er ook matig werk opgehangen. Zoals een bezoeker schrijft, "zonde van de expositieruimte". Na 45 minuten besluiten we iets te gaan drinken met heerlijke taart. Dat wordt morgen weer hard fietsen om dat eraf te krijgen. Al komen we in "broodlanden" eerder aan dan dat we afvallen. Rob zijn bovenbenen en mijn knieën hebben vandaag niet echt rust gehad, waardoor we de bus naar onze B&B nemen. We boeken na weer een hoop zoekwerk de laatste overnachtingen op weg naar Newcastle.